شرکت کاربید سیمانی چنگدو هواکسین، متخصص در تولیدتیغه‌های الیاف شیمیایی(اصلی برای الیاف پلی‌استر). تیغه‌های الیاف شیمیایی از پودر کاربید تنگستن بکر با کیفیت بالا و چقرمگی بالا استفاده می‌کنند.تیغه کاربید سیمانی شدهتیغه‌های ساخته شده با متالورژی پودر فلز، سختی و مقاومت سایشی بالایی دارند و از مقاومت حرارتی و خوردگی خوبی برخوردارند. تیغه ما فرآیند تولید علمی یک مرحله‌ای را اتخاذ می‌کند، عمر مفید محصول بیش از 10 برابر افزایش می‌یابد، هیچ شکستگی وجود نخواهد داشت، زمان از کار افتادگی کاهش می‌یابد و لبه برش تمیز و عاری از پلیسه خواهد بود. تیغه‌های الیاف شیمیایی که ما تولید کرده‌ایم، راندمان تولید را برای مشتریان تا حد زیادی بهبود بخشیده‌اند! تیغه‌های الیاف شیمیایی کاربید تنگستن عمدتاً برای برش الیاف شیمیایی، الیاف مختلف خرد شده، الیاف شیشه (خرد شده)، برش الیاف مصنوعی، الیاف کربن، الیاف کنف و غیره استفاده می‌شوند.
پارچه پلی پروپیلن چیست: خواص، نحوه ساخت و محل تولید آن
توسط تیم پشتیبانی Sewport • ۲۵ مه ۲۰۲۲
پارچه پلی پروپیلن چیست؟
پارچه پلی‌پروپیلن اصطلاحی است که برای توصیف هر محصول نساجی که از پلیمر ترموپلاستیک پلی‌پروپیلن مشتق شده است، به کار می‌رود. این نوع پلاستیک بخشی از گروه پلی‌اولفین است و غیرقطبی و تا حدی بلوری است. پلی‌پروپیلن پس از پلی‌اتیلن، دومین پلاستیک رایج در جهان است و بیشتر در بسته‌بندی، نی و سایر انواع کالاهای مصرفی و صنعتی استفاده می‌شود تا در تولید نساجی.
این نوع پلاستیک در ابتدا توسط شرکت آمریکایی فیلیپس پترولیوم در سال ۱۹۵۱ توسعه داده شد. شیمیدانان رابرت بنکس و جی. پاول هوگان در تلاش بودند تا بنزین را از پروپیلن استخراج کنند و به طور تصادفی پلی پروپیلن را ایجاد کردند. در حالی که این آزمایش شکست خورده تلقی شد، به سرعت تشخیص داده شد که این ترکیب جدید پتانسیل برابری با پلی اتیلن را در بسیاری از کاربردها دارد.
با این حال، تا سال ۱۹۵۷، پلی‌پروپیلن به ماده‌ای مناسب برای تولید انبوه تبدیل نشد. در سال ۱۹۵۴، شیمیدان ایتالیایی، جولیو ناتا، و همکار آلمانی‌اش موفق شدند این ماده را به یک پلیمر ایزوتاکتیک تبدیل کنند و شرکت ایتالیایی مونتکاتینی به سرعت تولید این ماده را برای مصارف تجاری و مصرفی آغاز کرد.
پلی‌پروپیلن در ابتدا با نام «موپلن» به بازار عرضه می‌شد و این نام هنوز هم یک علامت تجاری ثبت شده شرکت لیوندل‌باسل است. با این حال، رایج‌تر است که این ماده را با نام پلی‌پروپیلن یا به اختصار «پلی‌پرو» بشناسیم.
صندلی راحتی تاشو با سایبان و آویز از جنس پلی‌پروپیلن به رنگ خاکستری تیره
با افزایش محبوبیت استفاده از پلی‌پروپیلن در تعدادی از کاربردهای مصرفی و صنعتی، به تدریج کشف شد که این نوع پلاستیک پتانسیل استفاده به عنوان پارچه را نیز دارد. پارچه پلی‌پروپیلن یک پارچه نبافته است، به این معنی که مستقیماً از یک ماده و بدون نیاز به ریسندگی یا بافت ساخته می‌شود. مزیت اصلی پلی‌پروپیلن به عنوان یک پارچه، توانایی انتقال رطوبت آن است. این پارچه نمی‌تواند هیچ رطوبتی را جذب کند و در عوض، رطوبت به طور کامل از پارچه پلی‌پروپیلن عبور می‌کند.
این ویژگی باعث می‌شود رطوبتی که هنگام پوشیدن لباس پلی‌پروپیلن از بدن خارج می‌شود، بسیار سریع‌تر از لباس‌های نگهدارنده رطوبت تبخیر شود. بنابراین، این پارچه در منسوجاتی که نزدیک به پوست پوشیده می‌شوند، محبوب است. با این حال، پلی‌پرو هنگام استفاده برای لباس زیر، تمایل به جذب و حفظ بوی بدن دارد و همچنین در دماهای نسبتاً پایین ذوب می‌شود. پارچه پلی‌پرو مذاب می‌تواند باعث سوختگی‌های جدی شود و این مسئله همچنین شستشوی این پارچه را در دماهای بالا غیرممکن می‌کند.
پارچه پلی‌پروپیلن یکی از سبک‌ترین الیاف مصنوعی موجود است و در برابر اکثر اسیدها و قلیاها فوق‌العاده مقاوم است. علاوه بر این، رسانایی حرارتی این ماده از اکثر الیاف مصنوعی کمتر است، به این معنی که برای پوشیدن در هوای سرد ایده‌آل است.
پارچه روکش پلی پروپیلن بافته شده بژ و سفید
علاوه بر این، این پارچه در برابر سایش بسیار مقاوم است و همچنین در برابر حشرات و سایر آفات نیز مقاومت می‌کند. به دلیل ویژگی‌های ترموپلاستیک قابل توجه آن، قالب‌گیری پلاستیک پلی‌پرو به اشکال و فرم‌های مختلف آسان است و می‌توان آن را از طریق ذوب اصلاح کرد. این پلاستیک همچنین در برابر ترک خوردگی ناشی از تنش بسیار مقاوم است.
با این حال، رنگرزی پلی‌پروپیلن پس از تولید بسیار دشوار است و همچنین شکل‌دهی این پارچه به بافت‌های مختلف دشوار است. این پارچه در برابر اشعه ماوراء بنفش آسیب‌پذیر است و به لاتکس یا اپوکسی‌ها به خوبی نمی‌چسبد. مانند هر پارچه مصنوعی دیگر، پارچه پلی‌پروپیلن نیز تأثیر منفی قابل توجهی بر محیط زیست دارد.
پارچه پلی پروپیلن چگونه ساخته می‌شود؟
مانند اکثر انواع پلاستیک، پلی‌پروپیلن از موادی ساخته می‌شود که از سوخت‌های هیدروکربنی مانند نفت خام مشتق می‌شوند. ابتدا، مونومر پروپیلن از نفت خام به شکل گاز استخراج می‌شود و سپس این مونومر تحت فرآیندی به نام پلیمریزاسیون زنجیره‌ای قرار می‌گیرد تا پلیمر پلی‌پروپیلن ایجاد شود.
هنگامی که تعداد زیادی از مونومرهای پروپیلن به هم متصل می‌شوند، یک ماده پلاستیکی جامد تشکیل می‌شود. برای ساخت یک پارچه قابل استفاده، رزین پلی پروپیلن باید با طیف گسترده‌ای از نرم‌کننده‌ها، تثبیت‌کننده‌ها و پرکننده‌ها مخلوط شود. این افزودنی‌ها به پلی پرو مذاب اضافه می‌شوند و پس از به دست آوردن ماده مورد نظر، می‌توان اجازه داد تا این پلاستیک خنک شده و به شکل آجر یا گلوله درآید.
این گلوله‌ها یا آجرها سپس به یک کارخانه نساجی منتقل می‌شوند و دوباره ذوب می‌شوند. در بیشتر موارد، این پلی‌پروپیلن سپس به صورت ورق درمی‌آید، یا ممکن است اجازه داده شود در قالب‌ها خنک شود. اگر ورق ایجاد شود، این الیاف نازک سپس به شکل دلخواه برش داده شده و دوخته یا چسبانده می‌شوند تا پوشاک یا پوشک تولید شود. انواع روش‌های مختلف تولید برای تبدیل پلی‌پروپیلن به محصولات غیر پوشاکی استفاده می‌شود.
پارچه پلی پروپیلن چگونه استفاده می‌شود؟
پارچه پلی‌پرو معمولاً در کاربردهای پوشاک که انتقال رطوبت مورد نظر است، استفاده می‌شود. به عنوان مثال، این نوع پلاستیک معمولاً برای ساخت لایه‌های رویی پوشک استفاده می‌شود که اجزای پوشک هستند و مستقیماً با پوست در تماس قرار می‌گیرند. با استفاده از پلی‌پروپیلن برای این جزء پوشک، اطمینان حاصل می‌شود که هیچ رطوبتی در تماس با پوست کودک باقی نمی‌ماند و این امر احتمال ایجاد بثورات پوستی را کاهش می‌دهد.
خواص انتقال رطوبت این پارچه نبافته، آن را به یک پارچه محبوب برای تجهیزات هوای سرد تبدیل کرده است. به عنوان مثال، از این الیاف مصنوعی برای ساخت لباس زیر و زیرپیراهنی‌هایی که در نسل اول سیستم لباس هوای سرد توسعه‌یافته (ECWCS) ارتش ایالات متحده استفاده می‌شدند، استفاده می‌شد. مشخص شد که لباس‌های ساخته شده از این پارچه، راحتی سربازان را در شرایط هوای سرد بهبود می‌بخشند، اما مشکلات پارچه‌های پلی‌پرو باعث شده است که ارتش ایالات متحده برای سیستم‌های ECWCS نسل دوم و سوم خود به جدیدترین نسل از منسوجات پلی‌استر روی آورد.
در برخی موارد، پارچه پلی‌پروپیلن ممکن است برای ساخت لباس ورزشی نیز استفاده شود، اما تعدادی از مشکلات مربوط به این نوع پلاستیک، نسخه‌های جدیدتر پلی‌استر را برای این کاربرد محبوب‌تر کرده است. در حالی که خواص انتقال رطوبت این پارچه برای لباس ورزشی بسیار مطلوب است، عدم امکان شستشوی این پارچه با آب گرم، حذف بو از لباس ورزشی پلی‌پروپیلن را دشوار می‌کند. علاوه بر این، حساسیت این پارچه به آسیب اشعه ماوراء بنفش، آن را به انتخابی نامناسب برای هر نوع لباس بیرونی تبدیل می‌کند.
فراتر از دنیای پوشاک، پلاستیک پلی‌پروپیلن در هزاران کاربرد مختلف استفاده می‌شود. یکی از معروف‌ترین کاربردهای این ماده در نی‌های نوشیدنی است؛ در حالی که نی‌ها در ابتدا از کاغذ ساخته می‌شدند، اکنون پلی‌پروپیلن ماده ترجیحی برای این کاربرد است. این پلاستیک همچنین برای ساخت طناب، برچسب‌های مواد غذایی، بسته‌بندی مواد غذایی، عینک آفتابی و انواع مختلف کیسه‌ها استفاده می‌شود.
پارچه پلی پروپیلن در کجا تولید می شود؟
چین در حال حاضر بزرگترین صادرکننده محصولات پلی‌پروپیلن است. در سال ۲۰۱۶، کارخانه‌های این کشور حجمی از پلاستیک‌های پلی‌پروپیلن به ارزش ۵.۹ میلیارد دلار تولید کردند و پیش‌بینی می‌شود که این مسیر برای آینده‌ای قابل پیش‌بینی ثابت بماند.
مقدار زیادی از این ماده نیز در آلمان تولید می‌شود؛ این کشور در سال ۲۰۱۶ تقریباً ۲.۵ میلیارد دلار پلی‌پروپیلن تولید کرد و ایتالیا، فرانسه، مکزیک و بلژیک نیز از تولیدکنندگان قابل توجه این ماده هستند. در سال ۲۰۱۶، ایالات متحده ۱.۱ میلیارد دلار محصولات پلی‌پروپیلن تولید کرد.
بزرگترین بازیگر در صنعت تولید پلی‌پروپیلن بین‌المللی، شرکت لیوندل‌باسل است. این شرکت در هلند ثبت شده و دارای دفاتر عملیاتی در هوستون و لندن است.
در این صنعت، گروه سینوپک که در پکن مستقر است و گروه پتروچاینا که آن هم در پکن مستقر است، در جایگاه دوم قرار دارند. 10 تولیدکننده برتر این ماده، 55 درصد از کل تولید پلی‌پروپیلن در سراسر جهان را تشکیل می‌دهند.
پلی‌پروپیلن در سراسر جهان به پارچه تبدیل می‌شود. بزرگترین تولیدکننده پارچه‌های پلی‌پروپیلن تکمیل‌شده چین است و این نوع منسوج در هند، پاکستان، اندونزی و تعدادی دیگر از کشورها نیز به لباس و انواع دیگر پارچه دوخته می‌شود.
هزینه پارچه پلی پروپیلن چقدر است؟
آستر پارچه‌ای پلی‌پروپیلن در حال نصب درون یک بستر مرتفع از جنس چوب سرو
از آنجایی که پلی‌پرو یکی از پرکاربردترین انواع پلاستیک است، به طور کلی به صورت عمده بسیار ارزان است. تعداد زیادی از کارخانه‌های بزرگ مختلف برای تصاحب بازار پلاستیک جهان با یکدیگر رقابت می‌کنند و این رقابت باعث پایین آمدن قیمت‌ها می‌شود.
با این حال، پارچه پلی‌پروپیلن ممکن است نسبتاً گران باشد. دلیل اصلی این افزایش قیمت، کمبود تقاضا است؛ در حالی که پارچه پلی‌پروپیلن قبلاً برای ساخت لباس‌های زیر حرارتی نسبتاً رایج استفاده می‌شد، پیشرفت‌های اخیر در تولید پلی‌استر، این نوع پارچه را تا حد زیادی منسوخ کرده است. بنابراین، این نوع پارچه برای تولیدکنندگان نساجی هزینه بیشتری نسبت به پارچه‌های مصنوعی مشابه، مانند پلی‌استر، دارد و این افزایش هزینه عموماً به مصرف‌کننده نهایی منتقل می‌شود.
با این حال، لازم به ذکر است که این افزایش هزینه فقط مربوط به پارچه پلی‌پروپیلن است که برای تولید پوشاک طراحی شده است. انواع مختلفی از پارچه پلی‌پروپیلن که برای پوشاک مناسب نیستند، با قیمت‌های نسبتاً پایینی به بازار عرضه می‌شوند و عموماً بسیار ارزان هستند. این پارچه‌ها در رنگ‌ها و بافت‌های متنوعی عرضه می‌شوند.
چه انواع مختلفی از پارچه پلی پروپیلن وجود دارد؟
انواع افزودنی‌های مختلف را می‌توان به پلی‌پرو در حالت مایع اضافه کرد تا ویژگی‌های این ماده را تغییر دهد. علاوه بر این، دو نوع اصلی از این پلاستیک وجود دارد:
• پلی پروپیلن هموپلیمر: پلاستیک پلی پرو زمانی هموپلیمر محسوب می‌شود که در حالت اولیه خود و بدون هیچ گونه افزودنی باشد. این نوع پلاستیک پلی پرو عموماً ماده مناسبی برای پارچه محسوب نمی‌شود.
• پلی‌پروپیلن کوپلیمر: بیشتر انواع پارچه‌های پلی‌پروپیلن، کوپلیمر هستند. این نوع پلاستیک پلی‌پروپیلن خود به کوپلیمر بلوکی پلی‌پروپیلن و کوپلیمر تصادفی پلی‌پروپیلن تقسیم می‌شود. واحدهای کومونومر در شکل بلوکی این پلاستیک در الگوهای مربعی منظم چیده شده‌اند، اما واحدهای کومونومر در شکل تصادفی در الگوهای نسبتاً تصادفی چیده شده‌اند. پلی‌پروپیلن بلوکی یا تصادفی برای کاربردهای پارچه مناسب است، اما پلاستیک پلی‌پروپیلن بلوکی بیشتر مورد استفاده قرار می‌گیرد.
.jpg)
زمان ارسال: ۲۵ مه ۲۰۲۲
